Μου ‘πες για τα μάτια μου
Πως μοιάζουνε χρυσάνθεμα
Και στα σκαλοπάτια σου
Η καρδιά μου ξαγρυπνά
Κι όμως μου ‘πες ψέματα
άπιστε πανάθεμα
Μ’ άναψες τα αίματα
Και χάθηκες ξανά
Άκου πεχλιβάνη μου
Όμορφα που τα ‘λεγες
Σμύρνα και λιβάνι μου
Κάθε σου φιλί
άκου πεχλιβάνη μου
όμορφα που τα ‘λεγες
Κάλλιο στο ντιβάνι μου
Μόνη μια ζωή
Μου ‘πες κι ήταν όνειρο
Οι δυο μας ένα θα `μαστε
Κι είπα το κακόμοιρο
Μια αγάπη πως θα βρω
Έλειωνες και μου ‘λεγες
Δικός μου πως χάνεσαι
Παραμύθια μου χτιζες
Και πίστεψα κι εγώ
|
Mu ‘pes gia ta mátia mu
Pos miázune chrisánthema
Ke sta skalopátia su
I kardiá mu ksagripná
Ki ómos mu ‘pes psémata
ápiste panáthema
M’ ánapses ta emata
Ke cháthikes ksaná
Άku pechliváni mu
Όmorfa pu ta ‘leges
Smírna ke liváni mu
Káthe su filí
áku pechliváni mu
ómorfa pu ta ‘leges
Kállio sto ntiváni mu
Móni mia zoí
Mu ‘pes ki ítan óniro
I dio mas éna tha `maste
Ki ipa to kakómiro
Mia agápi pos tha vro
Έliones ke mu ‘leges
Dikós mu pos chánese
Paramíthia mu chtizes
Ke pístepsa ki egó
|