Πήραν τ’ Ανάπλι | Píran t’ Anápli

Πήραν τ’ Ανάπλι, πήραν το, πήραν το Γαλαξίδι
το κάστρο της Μονεμβασιάς, τον ανθισμένο δρόμο

Κι όπου δρομάκι ερημιά κι όπου καημός αηδόνι
κι όπου εκκλησιά μια Παναγιά κι αγρύπνια το λυχνάρι.
Κι όπου `ναι αγαπητικιά, φυτρώνει κυπαρίσσι
κι όπου `ναι εκείνος που πονά, μαλαματένια βρύση.

Πήραν τ’ Ανάπλι, πήραν το, πήραν το Γαλαξίδι
το κάστρο της Μονεμβασιάς, το μυρωμένο δρόμο

Píran t’ Anápli, píran to, píran to Galaksídi
to kástro tis Monemvasiás, ton anthisméno drómo

Ki ópu dromáki erimiá ki ópu kaimós aidóni
ki ópu ekklisiá mia Panagiá ki agrípnia to lichnári.
Ki ópu `ne agapitikiá, fitróni kiparíssi
ki ópu `ne ekinos pu poná, malamaténia vrísi.

Píran t’ Anápli, píran to, píran to Galaksídi
to kástro tis Monemvasiás, to miroméno drómo