|
Για να φανεί η Άνοιξη
πρέπει να ζητιανέψεις
κι άμα δε βρίσκεις ουρανό
να πας και να τον κλέψεις
γιατί η αγάπη τυραννά
κι όποιος δεν την παλεύει
κλαίει η καρδιά του αιμορραγεί
σαν τη φωτιά γυρεύει
Για να φανεί ο έρωτας
πρέπει να τον ανάψεις
με το καμένο σου φιλί
να πας και να τον κάψεις
από τα μάτια πιάνεται
στα χείλη κατεβαίνει
κι από τα χείλη στην καρδιά
ριζώνει κι απομένει
Για να βλαστήσει ότι αγαπάς
να το ποτίζεις χρόνια
από το άγιο σου νερό
να πιουν παιδιά κι εγγόνια
γιατί τα όμορφα γερνούν
και γίνονται αιώνες
κι οι νύχτες ξεχειλίζουνε
ποτάμια τους χειμώνες
|
Gia na fani i Άniksi
prépi na zitianépsis
ki áma de vrískis uranó
na pas ke na ton klépsis
giatí i agápi tiranná
ki ópios den tin palevi
klei i kardiá tu emorragi
san ti fotiá girevi
Gia na fani o érotas
prépi na ton anápsis
me to kaméno su filí
na pas ke na ton kápsis
apó ta mátia piánete
sta chili kateveni
ki apó ta chili stin kardiá
rizóni ki apoméni
Gia na vlastísi óti agapás
na to potízis chrónia
apó to ágio su neró
na piun pediá ki engónia
giatí ta ómorfa gernun
ke ginonte eónes
ki i níchtes ksechilízune
potámia tus chimónes
|
