Χίλια της θάλασσας τα κύματα
έσβησαν τα δικά σου βήματα
πάνω στην άμμο η ζωή μου
χίλιοι είναι τώρα οι καημοί μου
Χίλια τ’ αστέρια του ουρανού
γίνανε σκέψεις μες στο νου
λένε δε θα γυρίσεις πίσω
δεν έχω λόγο πια να ζήσω
Πικρή μου αγάπη και λυγμέ
ζωή μου κι αναστεναγμέ
αχ και να `ρχόσουνα εσύ
μες στο όνειρό μου μια στιγμή
πικρή μου αγάπη και λυγμέ
ζωή μου κι αναστεναγμέ
αχ και να έφευγα μαζί σου
κι ας μην ξύπναγα απ’ τον ύπνο μου ποτέ
Χίλιες φορές να ξαναζούσα
την μια φορά που σε φιλούσα
χίλιοι οι χτύποι στην καρδιά μου
σου τραγουδούν να `ρθεις κοντά μου
|
Chília tis thálassas ta kímata
ésvisan ta diká su vímata
páno stin ámmo i zoí mu
chílii ine tóra i kaimi mu
Chília t’ astéria tu uranu
ginane sképsis mes sto nu
léne de tha girísis píso
den écho lógo pia na zíso
Pikrí mu agápi ke ligmé
zoí mu ki anastenagmé
ach ke na `rchósuna esí
mes sto óniró mu mia stigmí
pikrí mu agápi ke ligmé
zoí mu ki anastenagmé
ach ke na éfevga mazí su
ki as min ksípnaga ap’ ton ípno mu poté
Chílies forés na ksanazusa
tin mia forá pu se filusa
chílii i chtípi stin kardiá mu
su tragudun na `rthis kontá mu
|