Πικρός καφές είν’ η ζωή
πικρός κι εγώ τον πίνω
γουλιά γουλιά κάθε στιγμή
πόσο με πίκρανες κι εσύ
μα εγώ το καταπίνω
Πικρός καφές είσαι κι εσύ
γεμάτη αχαριστία
κι αν έχω αισθήματα καλά
δεν μ’ έχουν βγάλει πουθενά
όσο κι αν έγινα θυσία
Στενό σακάκι είν’ η ζωή
στενό μα το φοράω
βαρύ φορτίο κι οι καημοί
κι είναι από σένα οι πιο πολλοί
κι όμως τους κουβαλάω
|
Pikrós kafés in’ i zoí
pikrós ki egó ton píno
guliá guliá káthe stigmí
póso me píkranes ki esí
ma egó to katapíno
Pikrós kafés ise ki esí
gemáti acharistía
ki an écho esthímata kalá
den m’ échun vgáli puthená
óso ki an égina thisía
Stenó sakáki in’ i zoí
stenó ma to foráo
varí fortío ki i kaimi
ki ine apó séna i pio polli
ki ómos tus kuvaláo
|