Φτιάχνουμε πάντα ιστορίες για τα κύματα
Κάνουμε λέει πως παλεύουμε βουνά
Άλλοτε πάλι τα μετράμε σαν τα βήματα
Που θα μας παν από την άλλη την μεριά
Είναι τα Κύθηρα, η Ιθάκη, η Τζαμάικα
Θα περιμένω για να κάνουμε μαζί
Όλο τον δρόμο που μου έχει απομείνει
Μόνο με σένα θέλω ό,τι έχει μείνει
Μόνο μαζί για όλα είμαστε ικανοί
Όταν μας βρούνε στην ακτή τα ξημερώματα
Δεν θα ναι πια ούτε αργά ούτε νωρίς
Και με τη θάλασσα να φτάνει ως τα γόνατα
θα πάμε εκεί που δεν ταξίδεψε κανείς
Μείναμε ακίνητοι εκεί κι η μέρα άδειασε
Ούτε και σήμερα ήρθαμε πιο κοντά
Έσβησε ο ορίζοντας στα μάτια μας και βράδιασε
Και το νησί είναι ακόμα μια στεριά
|
Ftiáchnume pánta istoríes gia ta kímata
Kánume léi pos palevume vuná
Άllote páli ta metráme san ta vímata
Pu tha mas pan apó tin álli tin meriá
Ine ta Kíthira, i Itháki, i Tzamáika
Tha periméno gia na kánume mazí
Όlo ton drómo pu mu échi apomini
Móno me séna thélo ó,ti échi mini
Móno mazí gia óla imaste ikani
Όtan mas vrune stin aktí ta ksimerómata
Den tha ne pia ute argá ute norís
Ke me ti thálassa na ftáni os ta gónata
tha páme eki pu den taksídepse kanis
Miname akíniti eki ki i méra ádiase
Oíte ke símera írthame pio kontá
Έsvise o orízontas sta mátia mas ke vrádiase
Ke to nisí ine akóma mia steriá
|