Στης αγάπης την αρένα μπαίνουν τα κορμιά δεμένα
κι ενωμένα ψάχνουν ουρανό
Ζω την απουσία μόνη με μια ασπρόμαυρη συγνώμη
κι ένα κόμπο μέσα στο λαιμό
Δεν είχα τίποτα ποτέ πιο πάνω από σένα
ανάσες, χάδια και φιλιά στο λάθος κλειδωμένα
Το’χει το αίμα το δικό μου να τραβάει το κακό
δεν άκουσα ποτέ κανένα
Και τώρα εδώ τα πάντα μείνανε στη μέση
ο ένας αλλού κι ο άλλος έτοιμος να πέσει
Στο λέω εγώ, κανείς ποτέ δε θα μπορέσει
να’ναι όπως εσύ
Μονοπάτι της ερήμου δίχως έξοδο κινδύνου
είναι το μυαλό μου συνεχώς
Θέλω να σε πιάσω φεύγεις, μοιάζεις όταν μου ξεφεύγεις
έρωτας που γίνεται θυμός
Δεν είχα τίποτα ποτέ πιο πάνω από σένα
ανάσες, χάδια και φιλιά στο λάθος κλειδωμένα
Το’χει το αίμα το δικό μου να τραβάει το κακό
δεν άκουσα ποτέ κανένα
Και τώρα εδώ τα πάντα μείνανε στη μέση
ο ένας αλλού κι ο άλλος έτοιμος να πέσει
Στο λέω εγώ, κανείς ποτέ δε θα μπορέσει
να’ναι όπως εσύ
|
Stis agápis tin aréna benun ta kormiá deména
ki enoména psáchnun uranó
Zo tin apusía móni me mia asprómavri signómi
ki éna kóbo mésa sto lemó
Den icha típota poté pio páno apó séna
anáses, chádia ke filiá sto láthos klidoména
To’chi to ema to dikó mu na travái to kakó
den ákusa poté kanéna
Ke tóra edó ta pánta minane sti mési
o énas allu ki o állos étimos na pési
Sto léo egó, kanis poté de tha borési
na’ne ópos esí
Monopáti tis erímu díchos éksodo kindínu
ine to mialó mu sinechós
Thélo na se piáso fevgis, miázis ótan mu ksefevgis
érotas pu ginete thimós
Den icha típota poté pio páno apó séna
anáses, chádia ke filiá sto láthos klidoména
To’chi to ema to dikó mu na travái to kakó
den ákusa poté kanéna
Ke tóra edó ta pánta minane sti mési
o énas allu ki o állos étimos na pési
Sto léo egó, kanis poté de tha borési
na’ne ópos esí
|