Παλιώνει κάποτε σαν ρούχο ο εαυτός σου
και ας τον συνήθισες και ας βόλεψε πολλά
και ας ήταν πάντοτε ο πιο πιστός στενός δεσμός σου
και ας σε κουβάλησε ως εδώ από μακριά
Παλιώνει κάποτε σαν σπίτι και η ζωή σου
δεν φτάνει πια δεν σε χωράει όπως παλιά
τα βράδια τρίζει και εσύ όλο χάνεις το κλειδί σου
όλο πιο δύσκολα η συνήθεια σε κρατά
Πίσω μην κοιτάς
ότι αγαπάς είναι εδώ μπροστά σου
πίσω μην κοιτάς
ότι πια χρωστάς είναι στην καρδιά σου
Παλιώνουν κάποτε και οι δρόμοι να γυρίσεις
και ας σε πονάει που αλλάζεις προορισμό
ένας καινούργιος εαυτός ζητάει να αφήσεις
σαν άδειο ρούχο τον παλιό σου εαυτό.
|
Palióni kápote san rucho o eaftós su
ke as ton siníthises ke as vólepse pollá
ke as ítan pántote o pio pistós stenós desmós su
ke as se kuválise os edó apó makriá
Palióni kápote san spíti ke i zoí su
den ftáni pia den se chorái ópos paliá
ta vrádia trízi ke esí ólo chánis to klidí su
ólo pio dískola i siníthia se kratá
Píso min kitás
óti agapás ine edó brostá su
píso min kitás
óti pia chrostás ine stin kardiá su
Paliónun kápote ke i drómi na girísis
ke as se ponái pu allázis proorismó
énas kenurgios eaftós zitái na afísis
san ádio rucho ton palió su eaftó.
|