|
Τα δεκαπέντε δεν τα ‘κλεισες
κι όμως εμένα ζεμάτισες
και μ’ έμπλεξες βρε ανήλικο,
βρε ανήλικο, βρε ανήλικο.
Μέσα σε μήνες ξεπέταξες
κάλτσες φοράς ολομέταξες
και είσαι νιάτα κι όνειρο
βρε παμπόνηρο, βρε παμπόνηρο.
Για σένα θα πω το τραγούδι μου
τρυφερούδι μου, τρυφερούδι μου.
Στην άκρη του δρόμου ταίρι μου
περιστέρι μου, περιστέρι μου.
Για σένα ξεσπάνε οι θρήνοι μου
βρε λιθρίνι μου, βρε λιθρίνι μου.
Και πάνε χαμένα τα νιάτα μου
σοκολάτα μου, σοκολάτα μου.
Το λαστιχένιο σου κορμί
είναι όλο νιάτα και ορμή
λες και δεν έχει κόκαλα
και είναι πάντα αφράτο.
Εσύ κοιμάσαι πανάθεμα σε
από τις δέκα ως τις οχτώ
κι εγώ γυρίζω σε νανουρίζω
και στο στενό σου ξαγρυπνώ.
Είσαι τόσο ψηλομύτισσα
γιατί είμαι επίμονο αγόρι
και το φιλάκι που σου ζήτησα
θα σου το πάρω με το ζόρι.
Μ’ έκαψες, μ’ έκαψες, μ’ έκαψες
μόνο με μια σου ματιά.
Μ’ άναψες, μ’ άναψες, μ’ άναψες
μες στην καρδιά μου φωτιά.
Μ’ έκαψες, μ’ έκαψες, μ’ έκαψες
μ’ άναψες φλόγα τρελή.
Φίλα με, φίλα με, φίλα με
όσο μπορείς πιο πολύ
για να μου σβήσεις τη φλόγα μου
μ’ ένα γλυκό σου φιλί.
|
Ta dekapénte den ta ‘klises
ki ómos eména zemátises
ke m’ éblekses vre aníliko,
vre aníliko, vre aníliko.
Mésa se mínes ksepétakses
káltses forás olométakses
ke ise niáta ki óniro
vre pabóniro, vre pabóniro.
Gia séna tha po to tragudi mu
triferudi mu, triferudi mu.
Stin ákri tu drómu teri mu
peristéri mu, peristéri mu.
Gia séna ksespáne i thríni mu
vre lithríni mu, vre lithríni mu.
Ke páne chaména ta niáta mu
sokoláta mu, sokoláta mu.
To lastichénio su kormí
ine ólo niáta ke ormí
les ke den échi kókala
ke ine pánta afráto.
Esí kimáse panáthema se
apó tis déka os tis ochtó
ki egó girízo se nanurízo
ke sto stenó su ksagripnó.
Ise tóso psilomítissa
giatí ime epímono agóri
ke to filáki pu su zítisa
tha su to páro me to zóri.
M’ ékapses, m’ ékapses, m’ ékapses
móno me mia su matiá.
M’ ánapses, m’ ánapses, m’ ánapses
mes stin kardiá mu fotiá.
M’ ékapses, m’ ékapses, m’ ékapses
m’ ánapses flóga trelí.
Fíla me, fíla me, fíla me
óso boris pio polí
gia na mu svísis ti flóga mu
m’ éna glikó su filí.
|
