Ψυχή, κορμί, καρδιά, μυαλό και λογισμός και σκέψη
στσ’ αγάπης σου τσ’ αποκλαμούς όλα `χουνε μπερδέψει.
Κι όλες οι χάρες, Εμινέ, που σου` χει ο Θιός δοσμένες
είναι για μένα μαχαιριές στα σωθικά πεσμένες.
Εδά γυρίζω μοναχός κι η μοναξιά φελά με
κι η στόρησή σου, οντέ θα ‘ρθει στο νου,παρηγορά με.
Τίνος Θεού τονε βουλή, ποιας μοίρας κισιμέτι
που το Χριστό τονε γραφτό γη που το Μουχαμέτη;
Ποιος έκοψε το ριζικό και το ‘ραψε για μένα
ετσά που κάθε μου χαρά να ‘ναι σε χέρια ξένα;
Και γιάιντα με την παιδωμή και με περίσσο πόνο
κάθε βλαστάρι τσι χαράς που κόβγω να πλερώνω;
Μα χίλια πάθη, Εμινέ, χίλιους καημούς και πρίκες
κι αν έχω, θα το χαίρομαι πως στην καρδιά μου εμπήκες..
Κι αν είναι να ‘χω ορτάκη μου για λόγου σου τον πόνο,
πάλι Εμινέ θα σ` αγαπώ και δεν το μετανιώνω.
|
Psichí, kormí, kardiá, mialó ke logismós ke sképsi
sts’ agápis su ts’ apoklamus óla `chune berdépsi.
Ki óles i cháres, Eminé, pu su` chi o Thiós dosménes
ine gia ména macheriés sta sothiká pesménes.
Edá girízo monachós ki i monaksiá felá me
ki i stórisí su, onté tha ‘rthi sto nu,parigorá me.
Tínos Theu tone vulí, pias miras kisiméti
pu to Christó tone graftó gi pu to Muchaméti;
Pios ékopse to rizikó ke to ‘rapse gia ména
etsá pu káthe mu chará na ‘ne se chéria kséna;
Ke giáinta me tin pedomí ke me perísso póno
káthe vlastári tsi charás pu kóvgo na pleróno;
Ma chília páthi, Eminé, chílius kaimus ke príkes
ki an écho, tha to cherome pos stin kardiá mu ebíkes..
Ki an ine na ‘cho ortáki mu gia lógu su ton póno,
páli Eminé tha s` agapó ke den to metanióno.
|