Καμιάν από τις πίκρες μου δε γνώρισες
τις πίκρες μου τις άσωστες τις μαύρες
και στων ματιών μου μεσ’ το φεγγοβόλημα
τα δάκρυα μου στεγνωμένα τα ‘βρες
Εσύ μονάχα το γλυκό χαμόγελο
καμάρωσες στα χείλη μου απλωμένο
και έχεις μες στων ματιών μου το ξαστέρωμα
τον πόθο σου τρελά καθρεφτισμένο
Με γνώρισες να γέρνω στην αγάπη σου
σαν πεταλούδα στ’ άλυκο λουλούδι
και να σκορπίζω όσο η καρδιά μου δίνονταν
μεθυστικό το ερωτικό τραγούδι
Εσύ μονάχα το γλυκό χαμόγελο
καμάρωσες στα χείλη μου απλωμένο
και έχεις μες στων ματιών μου το ξαστέρωμα
τον πόθο σου τρελά καθρεφτισμένο
|
Kamián apó tis píkres mu de gnórises
tis píkres mu tis ásostes tis mavres
ke ston matión mu mes’ to fengovólima
ta dákria mu stegnoména ta ‘vres
Esí monácha to glikó chamógelo
kamároses sta chili mu aploméno
ke échis mes ston matión mu to ksastéroma
ton pótho su trelá kathreftisméno
Me gnórises na gérno stin agápi su
san petaluda st’ áliko luludi
ke na skorpízo óso i kardiá mu dínontan
methistikó to erotikó tragudi
Esí monácha to glikó chamógelo
kamároses sta chili mu aploméno
ke échis mes ston matión mu to ksastéroma
ton pótho su trelá kathreftisméno
|