Ποιος θα με βγάλει απ’ τον πόνο,
το μαύρο πόνο που με πνίγει,
απ’ το μυαλό μου δε θα φύγει
το πρόσωπό σου το γλυκό,
ποιος θα με βγάλει απ’ τον πόνο
που μοιάζει όνειρο κακό.
Στης ζωής μου τον Απρίλη
μ’ άφησες μονάχη,
κι η χαρά μου έχει φύγει,
πια δε θα ξανάρθει,
στης ζωής μου τον Απρίλη
μ’ άφησες μονάχη.
Που θα ξανάβρω τη γαλήνη,
τα όνειρά μου τα χαμένα,
ποιος θα βρει βότανο για μένα
να μου γιατρέψει την πληγή,
που θα ξανάβρω τη γαλήνη
τώρα που έφυγες εσύ.
Στης ζωής μου τον Απρίλη
μ’ άφησες μονάχη,
κι η χαρά μου έχει φύγει,
πια δε θα ξανάρθει,
στης ζωής μου τον Απρίλη
μ’ άφησες μονάχη.
|
Pios tha me vgáli ap’ ton póno,
to mavro póno pu me pnígi,
ap’ to mialó mu de tha fígi
to prósopó su to glikó,
pios tha me vgáli ap’ ton póno
pu miázi óniro kakó.
Stis zoís mu ton Apríli
m’ áfises monáchi,
ki i chará mu échi fígi,
pia de tha ksanárthi,
stis zoís mu ton Apríli
m’ áfises monáchi.
Pu tha ksanávro ti galíni,
ta ónirá mu ta chaména,
pios tha vri vótano gia ména
na mu giatrépsi tin pligí,
pu tha ksanávro ti galíni
tóra pu éfiges esí.
Stis zoís mu ton Apríli
m’ áfises monáchi,
ki i chará mu échi fígi,
pia de tha ksanárthi,
stis zoís mu ton Apríli
m’ áfises monáchi.
|