|
Ποιος το ξέρει, ποιος το ξέρει
Που γυρνάς τη νύχτα αυτή
Ποιος καημός και ποιο νυχτέρι
Σου ματώνουν την ψυχή
Σβήνουν τ’ άστρα ένα ένα
Κι όσα σου `χα ειπωμένα
Έγιναν δάκρυα παγωμένα,
γίνανε σιωπή
Κρύβει η νύχτα το φεγγάρι
Κι ούτε φως, ούτε λυχνάρι
Να μας βγάλει απ’ το ψέμα
κι από τη ντροπή
Ποιος βοριάς την πόρτα ανοίγει
Και για σένανε ρωτά
Τούτη η νύχτα πως θα φύγει
δίχως φως, χωρίς φωτιά
Σβήνουν τ’ άστρα ένα ένα
Κι όσα σου `χα ειπωμένα
Έγιναν δάκρυα παγωμένα,
γίνανε σιωπή
Κρύβει η νύχτα το φεγγάρι
Κι ούτε φως, ούτε λυχνάρι
Να μας βγάλει απ’ το ψέμα
κι από τη ντροπή
|
Pios to kséri, pios to kséri
Pu girnás ti níchta aftí
Pios kaimós ke pio nichtéri
Su matónun tin psichí
Svínun t’ ástra éna éna
Ki ósa su `cha ipoména
Έginan dákria pagoména,
ginane siopí
Krívi i níchta to fengári
Ki ute fos, ute lichnári
Na mas vgáli ap’ to pséma
ki apó ti ntropí
Pios voriás tin pórta anigi
Ke gia sénane rotá
Tuti i níchta pos tha fígi
díchos fos, chorís fotiá
Svínun t’ ástra éna éna
Ki ósa su `cha ipoména
Έginan dákria pagoména,
ginane siopí
Krívi i níchta to fengári
Ki ute fos, ute lichnári
Na mas vgáli ap’ to pséma
ki apó ti ntropí
|
