|
Ποιος είσαι εσύ που με κοιτάς
νιώθω πως σ’ αγαπάω
όχι σαν να το διάλεξα
μα σαν να στο χρωστάω
Παιδί ήμουνα και γνώριζα
υπήρχες στην καρδιά μου
σαν ίσκιος σε ξεχώριζα
τη νύχτα στα όνειρά μου
γιατί άργησες τα μάτια σου
τα μάτια μου ρωτάνε
μα γιατί σε περίμενα
τ’ ακούω να απαντάνε
Ποιος είσαι εσύ που με κοιτάς
νιώθω πως σ’ αγαπάω
όχι σαν να το διάλεξα
μα σαν να στο χρωστάω
Παιδί ήμουνα κι ένιωθα
έλειπε πάντα κάτι
σαν ήλιος που χαμήλωνε σε άδειο μονοπάτι
ποιος είσαι εσύ που με κοιτάς
μέσα από την ψυχή μου
σε ποια στροφή η μοίρα σου
έπεσε στη δική μου
Ποιος είσαι εσύ που με κοιτάς
νιώθω πως σ’ αγαπάω
όχι σαν να το διάλεξα
μα σαν να στο χρωστάω
|
Pios ise esí pu me kitás
niótho pos s’ agapáo
óchi san na to diáleksa
ma san na sto chrostáo
Pedí ímuna ke gnóriza
ipírches stin kardiá mu
san ískios se ksechóriza
ti níchta sta ónirá mu
giatí árgises ta mátia su
ta mátia mu rotáne
ma giatí se perímena
t’ akuo na apantáne
Pios ise esí pu me kitás
niótho pos s’ agapáo
óchi san na to diáleksa
ma san na sto chrostáo
Pedí ímuna ki éniotha
élipe pánta káti
san ílios pu chamílone se ádio monopáti
pios ise esí pu me kitás
mésa apó tin psichí mu
se pia strofí i mira su
épese sti dikí mu
Pios ise esí pu me kitás
niótho pos s’ agapáo
óchi san na to diáleksa
ma san na sto chrostáo
|
