|
Ποιος ξέρει αν με τον καιρό σε συγχωρήσω
τώρα να φύγεις δε μπορώ να λησμονήσω
Ποιος ξέρει αν με τον καιρότης προδοσίας τον καημό
τον ξεπεράσω
Ποιος ξέρει αν φανερωθώ πόσο ακόμα σ’ αγαπώ
και σ’ αγκαλιάσω
Τώρα να φύγεις σε αισθάνομαι σαν ξένη
κι αν σ’ αγαπώ ειν’ η καρδιά μου πληγωμένη
Πάψε να κλαις μην ταπεινώνεσαι μπροστά μου
εσύ τα φταις που στάζει αίμα η καρδιά μου
Ποιος ξέρει αν καμιά φορά τα δάκρυά σου τα πικρά
θα με λυγίσουν
Ο στεναγμός και η ντροπή την ανοιχτή μου την πληγή
θα μου την κλείσουν
Τώρα να φύγεις σε αισθάνομαι σαν ξένη
κι αν σ’ αγαπώ ειν’ η καρδιά μου πληγωμένη
|
Pios kséri an me ton keró se sigchoríso
tóra na fígis de boró na lismoníso
Pios kséri an me ton kerótis prodosías ton kaimó
ton kseperáso
Pios kséri an fanerothó póso akóma s’ agapó
ke s’ agkaliáso
Tóra na fígis se esthánome san kséni
ki an s’ agapó in’ i kardiá mu pligoméni
Pápse na kles min tapinónese brostá mu
esí ta ftes pu stázi ema i kardiá mu
Pios kséri an kamiá forá ta dákriá su ta pikrá
tha me ligisun
O stenagmós ke i ntropí tin anichtí mu tin pligí
tha mu tin klisun
Tóra na fígis se esthánome san kséni
ki an s’ agapó in’ i kardiá mu pligoméni
|
