Αφήνω πόρτες ανοιχτές
και περιμένω τις χαρές
μήπως περάσουν και δεν μπουν
εκείνοι που με αγαπούν
Και ρωτάω τα χελιδόνια
πως γυρίζουν τόσα χρόνια
πίσω στην παλιά τους τη φωλιά
ποια σημάδια ακολουθούνε
στο ταξίδι μη χαθούνε
στην απέραντη την ερημιά
Αφήνω πόρτες ανοιχτές
και περπατώ στις γειτονιές
κοιτάζω τις μικρές φωλιές
και τις κρυμμένες αγκαλιές
Και ρωτάω τα χελιδόνια
πως γυρίζουν τόσα χρόνια
πίσω στην παλιά τους τη φωλιά
ποια σημάδια ακολουθούνε
στο ταξίδι μη χαθούνε
στην απέραντη την ερημιά
|
Afíno pórtes anichtés
ke periméno tis charés
mípos perásun ke den bun
ekini pu me agapun
Ke rotáo ta chelidónia
pos girízun tósa chrónia
píso stin paliá tus ti foliá
pia simádia akoluthune
sto taksídi mi chathune
stin apéranti tin erimiá
Afíno pórtes anichtés
ke perpató stis gitoniés
kitázo tis mikrés foliés
ke tis krimménes agkaliés
Ke rotáo ta chelidónia
pos girízun tósa chrónia
píso stin paliá tus ti foliá
pia simádia akoluthune
sto taksídi mi chathune
stin apéranti tin erimiá
|