Με κοιτάς σε κοιτώ
Με κρατάς σε κρατώ
Μ’αγαπάς σ’ αγαπώ
Είναι τραγούδια που ανοίγουνε δρόμους
κι άλλα σαν βροχή στους ώμους
ήσυχα λόγια που αγγίζουν ζεσταίνουν
έρωτα, ζωή ανασταίνουν
κάποιοι που αγκαλιά πηγαίνουν
κι άλλοι που αν τ’ακούν σωπαίνουν
αχ της μοναξιάς χειροκροτήματα
Είναι τραγούδια που ’χουν αφήσει
έναν ήλιο πριν τη δύση
κι άλλα που μείναν στόμα με στόμα
πόσα γράφει η αγάπη ακόμα
λόγια που καρδιές ματώνουν
κι άλλα που βαθιά λυτρώνουν
έλα να στα πω γιατί είναι κύματα
Απόψε ας γίνουμε κι οι δυο μια φωνή
μια αγάπη οι καρδιές που ανάβει πάνω στη σκηνή
απόψε ας γίνουμε όλοι ένα
για σένα για μένα μια ανάσα ζωντανή
Είναι τραγούδια που ανοίγουνε δρόμους
έλα να στα πω γιατί είναι κύματα
|
Me kitás se kitó
Me kratás se krató
M’agapás s’ agapó
Ine tragudia pu anigune drómus
ki álla san vrochí stus ómus
ísicha lógia pu angizun zestenun
érota, zoí anastenun
kápii pu agkaliá pigenun
ki álli pu an t’akun sopenun
ach tis monaksiás chirokrotímata
Ine tragudia pu ’chun afísi
énan ílio prin ti dísi
ki álla pu minan stóma me stóma
pósa gráfi i agápi akóma
lógia pu kardiés matónun
ki álla pu vathiá litrónun
éla na sta po giatí ine kímata
Apópse as ginume ki i dio mia foní
mia agápi i kardiés pu anávi páno sti skiní
apópse as ginume óli éna
gia séna gia ména mia anása zontaní
Ine tragudia pu anigune drómus
éla na sta po giatí ine kímata
|