Πόσα σου πήρε ο ουρανός,
πόσα φλουριά ασημένια,
γι’ αυτά τα άστρα που φοράς
στα μάτια τα μελένια;
Κι εγώ για την αγάπη σου
τι θες να σου πληρώσω;
Πόσες καρδιές, αγόρι μου,
να βρω και να σου δώσω;
Κι εγώ για την αγάπη σου
τι θες να σου πληρώσω;
Πόσες καρδιές, αγόρι μου,
να βρω και να σου δώσω;
Πόσα σου πήρε η άνοιξη,
πόσα το καλοκαίρι,
και σου ’δωσαν τον ήλιο τους
για να κρατάς στο χέρι;
Κι εγώ για την αγάπη σου
τι θες να σου πληρώσω;
Πόσες καρδιές, αγόρι μου,
να βρω και να σου δώσω;
Κι εγώ για την αγάπη σου
τι θες να σου πληρώσω;
Πόσες καρδιές, αγόρι μου,
να βρω και να σου δώσω;
|
Pósa su píre o uranós,
pósa fluriá asiménia,
gi’ aftá ta ástra pu forás
sta mátia ta melénia;
Ki egó gia tin agápi su
ti thes na su pliróso;
Póses kardiés, agóri mu,
na vro ke na su dóso;
Ki egó gia tin agápi su
ti thes na su pliróso;
Póses kardiés, agóri mu,
na vro ke na su dóso;
Pósa su píre i ániksi,
pósa to kalokeri,
ke su ’dosan ton ílio tus
gia na kratás sto chéri;
Ki egó gia tin agápi su
ti thes na su pliróso;
Póses kardiés, agóri mu,
na vro ke na su dóso;
Ki egó gia tin agápi su
ti thes na su pliróso;
Póses kardiés, agóri mu,
na vro ke na su dóso;
|