Τα λόγια του ήτανε μισά
και στο μεθύσι του μπροστά
έδινε μάχη την αγάπη να νικήσει.
Άλλο δεν του ’διναν να πιει
και το ποτήρι προσπαθεί
από το δάκρυ των ματιών του να γεμίσει.
Πόσα θύματα, αγάπη, παρασέρνεις
Άσ’ τον ήσυχο τον δύστυχο εδώ,
και μη γίνεσαι γυναίκα για να παίρνεις
των ανθρώπων την καρδιά και το μυαλό.
Ακουμπισμένος στη γωνιά
με τον καημό του συζητά
για μια αγάπη που τον έχει ταπεινώσει.
Να συνεχίσει δεν μπορεί
και μες στον πόνο προσπαθεί
με το πιοτό τον εαυτό του να σκοτώσει.
Πόσα θύματα, αγάπη, παρασέρνεις
Άσ’ τον ήσυχο τον δύστυχο εδώ,
και μη γίνεσαι γυναίκα για να παίρνεις
των ανθρώπων την καρδιά και το μυαλό.
|
Ta lógia tu ítane misá
ke sto methísi tu brostá
édine máchi tin agápi na nikísi.
Άllo den tu ’dinan na pii
ke to potíri prospathi
apó to dákri ton matión tu na gemísi.
Pósa thímata, agápi, parasérnis
Άs’ ton ísicho ton dísticho edó,
ke mi ginese gineka gia na pernis
ton anthrópon tin kardiá ke to mialó.
Akubisménos sti goniá
me ton kaimó tu sizitá
gia mia agápi pu ton échi tapinósi.
Na sinechísi den bori
ke mes ston póno prospathi
me to piotó ton eaftó tu na skotósi.
Pósa thímata, agápi, parasérnis
Άs’ ton ísicho ton dísticho edó,
ke mi ginese gineka gia na pernis
ton anthrópon tin kardiá ke to mialó.
|