Πόσα χρόνια πριν είμαστε παιδιά
η φωνή σου πια σπασμένο βιολί
άνεμος σκληρός βαραίνει η καρδιά
σαν περνά ο καιρός στους ώμους περνά.
Πίστεψες κι εσύ στους άντρες πολύ
είναι η καρδιά σου τώρα νεκρή
πίστεψα κι εγώ σε στείρο φιλί
χάσαμε κι οι δυο σφάλαμε πολύ.
Πόσα χρόνια πριν είμαστε παιδιά
μάτια σαν αυγή φώτιζαν τη γη
βασιλέψαν πια μα αν θέλεις μπορώ
μέσα τους βαθιά τον ήλιο να δω.
Άφησες κι εσύ κι εγώ να χαθούν
ώρες που ξανά μπορούσαν να ‘ρθουν
ήταν ο καιρός χαμένο πουλί
άφησε πικρό στα χείλη φιλί.
Πόσα χρόνια πριν είμαστε παιδιά
η καρδιά μικρή χτυπούσε δειλά
τώρα σε κρατώ βουβή η καρδιά
μάθε στη ζωή να δίνεις σωστά.
Τώρα δε μιλάς δε χαμογελάς
τι να σ’ αγαπώ και να μ’ αγαπάς
φύγε μακριά μα πριν να χαθείς
έλα να σε δω σαν πρώτη φορά.
Πόσα χρόνια πριν είμαστε παιδιά..
|
Pósa chrónia prin imaste pediá
i foní su pia spasméno violí
ánemos sklirós vareni i kardiá
san perná o kerós stus ómus perná.
Pístepses ki esí stus ántres polí
ine i kardiá su tóra nekrí
pístepsa ki egó se stiro filí
chásame ki i dio sfálame polí.
Pósa chrónia prin imaste pediá
mátia san avgí fótizan ti gi
vasilépsan pia ma an thélis boró
mésa tus vathiá ton ílio na do.
Άfises ki esí ki egó na chathun
óres pu ksaná borusan na ‘rthun
ítan o kerós chaméno pulí
áfise pikró sta chili filí.
Pósa chrónia prin imaste pediá
i kardiá mikrí chtipuse dilá
tóra se krató vuví i kardiá
máthe sti zoí na dínis sostá.
Tóra de milás de chamogelás
ti na s’ agapó ke na m’ agapás
fíge makriá ma prin na chathis
éla na se do san próti forá.
Pósa chrónia prin imaste pediá..
|