Μεγάλα λόγια, δυο όψεις κι ένα κέρμα
τριάντα χρόνια περιμένω στην ουρά
η θαυμαστή μπαλωματού έγινε Γέρμα
κι έχει στα χέρια της σημάδια από καρφιά.
Μέσα από σόου, σκηνικά και πορσελάνες
πουλάτε ελπίδες μα δεν κάνετε σεφτέ
οι πιο μεγάλες μου χαρές ήταν πουτάνες
για αυτό πονούσαν και δεν το `λεγαν ποτέ.
Όσο ταΐζετε τα ψέματα με θρύλους
δε θα λυγίζω από χειμώνες και βροχές,
θα `χω παρέα τους αγέννητούς μου φίλους
μέσα απ’ τη λάσπη θα γεννιέμαι δυο φορές.
Κι όσο μου καίτε το λαιμό με δακρυγόνα
τόσο τα λόγια μου θα γίνονται φωτιά,
θα στήνω γλέντι μες στο μάτι του κυκλώνα
σε κάθε φόβο μου θα ανοίγω μια αγκαλιά.
Νιώθω τώρα βαριά τα βλέφαρά μου
μια σκιά μου μιλά στην κάμαρά μου
πες μου αλήθεια, πόσο μπορείς να τρέχεις
πες μου αλήθεια, πόση αλήθεια αντέχεις;
Έχω ένα γκρίζο μυστικό μες στην ψυχή μου
κι ένα σημάδι στο κορμί μου από παιδί.
Μου ‘παν απλά πως είναι έτσι η εποχή μου
και δεν υπάρχει στο ποτάμι επιστροφή.
Μα όσα με ρίξανε στα γόνατα μου `μαθαν
όσα δεν μπόρεσα ποτέ μου να μπορώ
να `χω στο πλάι μου τον γλάρο Ιωνάθαν
κι όταν ο άνεμος λυσσάει να γελώ.
Κάποτε θα `ρθουν όσα έπρεπε να έρθουν
κάποτε μου ‘παν “μια φορά κι έναν καιρό”
κι εγώ που αγάπησα αυτούς που περιμένουν
σ’ ένα δικό μου παραμύθι τους κρατώ.
Κι όσο μου καίτε το λαιμό με δακρυγόνα
τόσο τα λόγια μου θα γίνονται φωτιά,
θα στήνω γλέντι μες στο μάτι του κυκλώνα
σε κάθε φόβο μου θα ανοίγω μια αγκαλιά.
Νιώθω τώρα βαριά τα βλέφαρά μου
μια σκιά μου μιλά στην κάμαρά μου
πες μου αλήθεια, πόσο μπορείς να τρέχεις
πες μου αλήθεια, πόση αλήθεια αντέχεις;
|
Megála lógia, dio ópsis ki éna kérma
triánta chrónia periméno stin urá
i thafmastí balomatu égine Germa
ki échi sta chéria tis simádia apó karfiá.
Mésa apó sóu, skiniká ke porselánes
puláte elpídes ma den kánete sefté
i pio megáles mu charés ítan putánes
gia aftó ponusan ke den to `legan poté.
Όso taΐzete ta psémata me thrílus
de tha ligizo apó chimónes ke vrochés,
tha `cho paréa tus agénnitus mu fílus
mésa ap’ ti láspi tha genniéme dio forés.
Ki óso mu kete to lemó me dakrigóna
tóso ta lógia mu tha ginonte fotiá,
tha stíno glénti mes sto máti tu kiklóna
se káthe fóvo mu tha anigo mia agkaliá.
Niótho tóra variá ta vléfará mu
mia skiá mu milá stin kámará mu
pes mu alíthia, póso boris na tréchis
pes mu alíthia, pósi alíthia antéchis;
Έcho éna gkrízo mistikó mes stin psichí mu
ki éna simádi sto kormí mu apó pedí.
Mu ‘pan aplá pos ine étsi i epochí mu
ke den ipárchi sto potámi epistrofí.
Ma ósa me ríksane sta gónata mu `mathan
ósa den bóresa poté mu na boró
na `cho sto plái mu ton gláro Ionáthan
ki ótan o ánemos lissái na geló.
Kápote tha `rthun ósa éprepe na érthun
kápote mu ‘pan “mia forá ki énan keró”
ki egó pu agápisa aftus pu periménun
s’ éna dikó mu paramíthi tus krató.
Ki óso mu kete to lemó me dakrigóna
tóso ta lógia mu tha ginonte fotiá,
tha stíno glénti mes sto máti tu kiklóna
se káthe fóvo mu tha anigo mia agkaliá.
Niótho tóra variá ta vléfará mu
mia skiá mu milá stin kámará mu
pes mu alíthia, póso boris na tréchis
pes mu alíthia, pósi alíthia antéchis;
|