Δύσκολα…
Όλα είναι τόσο παράξενα
δίχως εσένα στο πλάι μου,
δύσκολα
Άδικα…
Όλα είναι τόσο περίεργα
γιατί όλα αλλάξαν αγάπη μου,
άδικα
Γρήγορα, έγινες ψέμα
Γρήγορα, ήρθε το τέρμα
και τι έχει μείνει;
Ερείπια, καπνός
Κι εγώ να φωνάζω τρελός:
Πόσο σε πεθύμησα
Πόσο μου `χει λείψει η αγκαλιά
το γέλιο, το γλυκό σου στόμα
Πόσο σε πεθύμησα
Μ’ έχει εγκαταλείψει η ζωή
Πόσο θ’ αντέξω ακόμα
Άβολα..
Όλα είναι τόσο παράλογα
ακούω τα δικά σου τα βήματα,
άβολα
Γρήγορα, έγινες ψέμα
Γρήγορα, ήρθε το τέρμα
και τι έχει μείνει;
Ερείπια, καπνός
Κι εγώ να φωνάζω τρελός:
Πόσο σε πεθύμησα
Πόσο μου `χει λείψει η αγκαλιά
το γέλιο, το γλυκό σου στόμα
Πόσο σε πεθύμησα
Μ’ έχει εγκαταλείψει η ζωή
Πόσο θ’ αντέξω ακόμα
|
Dískola…
Όla ine tóso paráksena
díchos eséna sto plái mu,
dískola
Άdika…
Όla ine tóso períerga
giatí óla alláksan agápi mu,
ádika
Grígora, égines pséma
Grígora, írthe to térma
ke ti échi mini;
Eripia, kapnós
Ki egó na fonázo trelós:
Póso se pethímisa
Póso mu `chi lipsi i agkaliá
to gélio, to glikó su stóma
Póso se pethímisa
M’ échi egkatalipsi i zoí
Póso th’ antékso akóma
Άvola..
Όla ine tóso paráloga
akuo ta diká su ta vímata,
ávola
Grígora, égines pséma
Grígora, írthe to térma
ke ti échi mini;
Eripia, kapnós
Ki egó na fonázo trelós:
Póso se pethímisa
Póso mu `chi lipsi i agkaliá
to gélio, to glikó su stóma
Póso se pethímisa
M’ échi egkatalipsi i zoí
Póso th’ antékso akóma
|