Ώρες πικρές
είσαι εδώ ξανά και με καις
σε ακούω
σ’ αγαπάω να μου λες
Ώρες πικρές
ταξιδεύω πάλι στο χτες
για να ζήσω
τις μεγάλες μας στιγμές
Πόσο θα ‘θελα
να ’σουν απόψε μαζί μου
Πονάω πονάς ψυχή μου
Πόσο θα ‘θελα
να ’σουν απόψε κοντά μου
πονάω για μας καρδιά μου
Ώρες μικρές
μοναξιά παντού και σκιές
κι εγώ τραίνο
που ‘χει φύγει απ’ τις γραμμές
Ώρες μικρές
στο μυαλό μου εικόνες πολλές
στην καρδιά μου
οι αναμνήσεις ζωντανές
Πόσο θα ‘θελα
να ’σουν απόψε μαζί μου
Πονάω πονάς ψυχή μου
Πόσο θα ‘θελα
να ’σουν απόψε κοντά μου
πονάω για μας καρδιά μου
|
Ώres pikrés
ise edó ksaná ke me kes
se akuo
s’ agapáo na mu les
Ώres pikrés
taksidevo páli sto chtes
gia na zíso
tis megáles mas stigmés
Póso tha ‘thela
na ’sun apópse mazí mu
Ponáo ponás psichí mu
Póso tha ‘thela
na ’sun apópse kontá mu
ponáo gia mas kardiá mu
Ώres mikrés
monaksiá pantu ke skiés
ki egó treno
pu ‘chi fígi ap’ tis grammés
Ώres mikrés
sto mialó mu ikónes pollés
stin kardiá mu
i anamnísis zontanés
Póso tha ‘thela
na ’sun apópse mazí mu
Ponáo ponás psichí mu
Póso tha ‘thela
na ’sun apópse kontá mu
ponáo gia mas kardiá mu
|