Η αγάπη έφυγε νωρίς κι αυτή η φωνή της λογικής πως με σκοτώνει
Γιατί το δάκρυ της καρδιάς μέσα σε μια ψυχρή ματιά παγώνει
Έχω έναν κόμπο στο λαιμό γιατί όσα ήθελα να πω, δεν είπα
Τώρα για ποιόν θα τραγουδώ, δεν έχω κάποιον να του πω μια καληνύχτα
Πόσο πονάει η καρδιά που έχει μάθει ν’ αγαπά μόνο εσένα
Πόσο πονάει η καρδιά που έχει μάθει να χτυπά μόνο για σένα
Πόσο πονάει το φιλί όταν χωρίζει μια ζωή στα δύο
Πόσο πονάει το γιατί, γιατί να γίνει το μαζί αντίο
Αυτή τη νύχτα η σιωπή έχει ανοίξει μια πληγή που με ματώνει
Γιατί τα λάθη της καρδιάς όποιος τα κάνει στη ζωή τα μετανιώνει
Έχω έναν κόμπο στο λαιμό γιατί όσα ήθελα να πω δεν είπα
Τώρα για ποιόν θα τραγουδώ δεν έχω κάποιον να του πω μια καληνύχτα
Πόσο πονάει η καρδιά που έχει μάθει ν’ αγαπά μόνο εσένα
Πόσο πονάει η καρδιά που έχει μάθει να χτυπά μόνο για σένα
Πόσο πονάει το φιλί όταν χωρίζει μια ζωή στα δύο
Πόσο πονάει το γιατί, γιατί να γίνει το μαζί αντίο
|
I agápi éfige norís ki aftí i foní tis logikís pos me skotóni
Giatí to dákri tis kardiás mésa se mia psichrí matiá pagóni
Έcho énan kóbo sto lemó giatí ósa íthela na po, den ipa
Tóra gia pión tha tragudó, den écho kápion na tu po mia kaliníchta
Póso ponái i kardiá pu échi máthi n’ agapá móno eséna
Póso ponái i kardiá pu échi máthi na chtipá móno gia séna
Póso ponái to filí ótan chorízi mia zoí sta dío
Póso ponái to giatí, giatí na gini to mazí antío
Aftí ti níchta i siopí échi aniksi mia pligí pu me matóni
Giatí ta láthi tis kardiás ópios ta káni sti zoí ta metanióni
Έcho énan kóbo sto lemó giatí ósa íthela na po den ipa
Tóra gia pión tha tragudó den écho kápion na tu po mia kaliníchta
Póso ponái i kardiá pu échi máthi n’ agapá móno eséna
Póso ponái i kardiá pu échi máthi na chtipá móno gia séna
Póso ponái to filí ótan chorízi mia zoí sta dío
Póso ponái to giatí, giatí na gini to mazí antío
|