Αν είμαστε έτσι καλά
μ’ αυτή την αγάπη
που πότε σωπαίνει
και πότε μιλά
Μπορούμε να μπούμε
σε πλοία και τρένα
να δούμε πολλά ή κανένα
Αν είμαστε έτσι γεροί
και νιώθουμε ωραία
που είπαμε όχι σε τόσα μπορεί
Υπάρχει ένας χρόνος
στ’ αλήθεια μεγάλος
να ζει για τον έναν ο άλλος
Αν είμαστε έτσι ζεστά
και κάνουμε αστεία
στη μέση του δρόμου
στον κόσμο μπροστά
Δεν ξέρω τι άλλο
μπορούσα να ελπίζω
θα χάσω είχα πει μα κερδίζω
|
An imaste étsi kalá
m’ aftí tin agápi
pu póte sopeni
ke póte milá
Borume na bume
se plia ke tréna
na dume pollá í kanéna
An imaste étsi geri
ke nióthume orea
pu ipame óchi se tósa bori
Ipárchi énas chrónos
st’ alíthia megálos
na zi gia ton énan o állos
An imaste étsi zestá
ke kánume astia
sti mési tu drómu
ston kósmo brostá
Den kséro ti állo
borusa na elpízo
tha cháso icha pi ma kerdízo
|