Δε γυρίζεις τώρα να με δεις,
σαν εχθρό σου με περιφρονείς,
ξέχασες για μένα που ‘κλαιγες εσύ
πες μου γιατί άλλαξες, γιατί;
Τι αχαριστία είναι αυτή
το μυαλό μου πια δεν την χωρεί
τόσες μου θυσίες πώς τις λησμονείς
και για μένα τώρα δεν πονείς.
Όσο κι αν σε μίσησα πολύ
πάλι η καρδιά μου σε ποθεί
πάλι σε γυρεύω και σε λαχταρώ
γύρισε κι εγώ σε συγχωρώ,
γύρισε κι εγώ σε συγχωρώ.
|
De girízis tóra na me dis,
san echthró su me perifronis,
kséchases gia ména pu ‘kleges esí
pes mu giatí állakses, giatí;
Ti acharistía ine aftí
to mialó mu pia den tin chori
tóses mu thisíes pós tis lismonis
ke gia ména tóra den ponis.
Όso ki an se mísisa polí
páli i kardiá mu se pothi
páli se girevo ke se lachtaró
girise ki egó se sigchoró,
girise ki egó se sigchoró.
|