|
Η ζωγραφιά σου ξεβάφει
άδειο είναι πλέον χαρτί
και το μελάνι θα πιάσει
μόνο αν γράφεις εσύ!
Η αγκαλιά δεν θα μάθει
να κλείνει κι άλλο στην γη
και έτσι η ζωή θα περνάει
μέχρι να γίνει ζωή
Πότε εγώ, εσύ ποτέ κι ύστερα εδώ
δάκρυα νερό, σώμα νεκρό, λύπη βουνό,
Πότε εγώ, εσύ ποτέ και η καρδιά
στην τελευταία ζαριά
Πότε θα έρθεις, πότε θα τρέξεις
πότε τον δρόμο θα βρεις
πότε θα γίνουν όλα όπως πρώτα
ξέρω ποτέ θα μου πεις
Η ζωγραφιά σου θυμώνει
μέσα στο σπίτι ξεσπά
μα εγώ μαζί της κοιμάμαι
και την χαιδεύω γλυκά
Πότε εγώ, εσύ ποτέ κι ύστερα εδώ
δάκρυα νερό, σώμα νεκρό, λύπη βουνό,
Πότε εγώ, εσύ ποτέ και η καρδιά
στην τελευταία ζαριά
Πότε θα έρθεις, πότε θα τρέξεις
πότε τον δρόμο θα βρεις
πότε θα γίνουν όλα όπως πρώτα
ξέρω ποτέ θα μου πεις
Τα χείλη δεν θα ανοίξουν
για άλλα χείλη ξανά
όσο αργούν τα δικά σου
τόσο θα μένουν κλειστά
|
I zografiá su kseváfi
ádio ine pléon chartí
ke to meláni tha piási
móno an gráfis esí!
I agkaliá den tha máthi
na klini ki állo stin gi
ke étsi i zoí tha pernái
méchri na gini zoí
Póte egó, esí poté ki ístera edó
dákria neró, sóma nekró, lípi vunó,
Póte egó, esí poté ke i kardiá
stin teleftea zariá
Póte tha érthis, póte tha tréksis
póte ton drómo tha vris
póte tha ginun óla ópos próta
kséro poté tha mu pis
I zografiá su thimóni
mésa sto spíti ksespá
ma egó mazí tis kimáme
ke tin chedevo gliká
Póte egó, esí poté ki ístera edó
dákria neró, sóma nekró, lípi vunó,
Póte egó, esí poté ke i kardiá
stin teleftea zariá
Póte tha érthis, póte tha tréksis
póte ton drómo tha vris
póte tha ginun óla ópos próta
kséro poté tha mu pis
Ta chili den tha aniksun
gia álla chili ksaná
óso argun ta diká su
tóso tha ménun klistá
|
