Μας ενώνει κάτι μοναδικό
Κι ας χωρίσανε οι ζωές μια μέρα
Ήταν έρωτας από άλλο υλικό
Κάτι υπάρχει ακόμα εδώ στον αέρα
Κι αν αλλάξει τη φορά της η γη
Κι αν με άλλες αγκαλιές ενωθούμε
Στο ταξίδι μου η πυξίδα είσαι εσύ
Είναι κρίμα απ’ τον Θεό να χαθούμε
Που και που να περνάς,
Ν’ αντικρίζω τα μάτια σου
Τα σπασμένα κομμάτια σου,
Να τα ενώνεις εδώ
Που και που να περνάς,
Να μαθαίνω τα νέα σου
Η καινούρια παρέα σου,
Αν σε νιώθει όσο εγώ
Μας ενώνει κάτι ξεχωριστό
Το γνωρίζουμε καλά κι οι δυο μας
Το δικό μας μικρό μυστικό
Για να έχουμε και κάτι δικό μας
Κι αν ο ήλιος πια δεν θα ξαναβγεί
Κι αν δεν έχουμε επικοινωνία
Θέλω κάποιες νύχτες ιδιωτικές,
Να θυμόμαστε την τότε ιστορία
Που και που να περνάς,
Ν’ αντικρίζω τα μάτια σου
Τα σπασμένα κομμάτια σου,
Να τα ενώνεις εδώ
Που και που να περνάς,
Να μαθαίνω τα νέα σου
Η καινούρια παρέα σου,
Αν σε νιώθει όσο εγώ
|
Mas enóni káti monadikó
Ki as chorísane i zoés mia méra
Ήtan érotas apó állo ilikó
Káti ipárchi akóma edó ston aéra
Ki an alláksi ti forá tis i gi
Ki an me álles agkaliés enothume
Sto taksídi mu i piksída ise esí
Ine kríma ap’ ton Theó na chathume
Pu ke pu na pernás,
N’ antikrízo ta mátia su
Ta spasména kommátia su,
Na ta enónis edó
Pu ke pu na pernás,
Na matheno ta néa su
I kenuria paréa su,
An se nióthi óso egó
Mas enóni káti ksechoristó
To gnorízume kalá ki i dio mas
To dikó mas mikró mistikó
Gia na échume ke káti dikó mas
Ki an o ílios pia den tha ksanavgi
Ki an den échume epikinonía
Thélo kápies níchtes idiotikés,
Na thimómaste tin tóte istoría
Pu ke pu na pernás,
N’ antikrízo ta mátia su
Ta spasména kommátia su,
Na ta enónis edó
Pu ke pu na pernás,
Na matheno ta néa su
I kenuria paréa su,
An se nióthi óso egó
|