|
Που να είσαι τώρα εσύ,
σ’ είδα μόνο δυο τρεις φορές.
Μου είπες κάτι που δεν το λες,
το θυμάμαι κάθε στιγμή.
Που να είσαι τώρα εσύ,
τι διαβάζεις και τι φοράς.
Ένα στέκι της συμφοράς
παίζει εκείνη τη μουσική.
Ποιος κοιτάει τα μαύρα σου μάτια;
Ποιος αντέχει τα λάθη σου;
Από πίσω ποιος σ’ αγκαλιάζει;
Ποιος βουλιάζει στα βάθη σου;
Ποιος φοβάται το πρόσωπό σου;
Ποιος σου στέλνει αιτήματα;
Ποιος κολλάει στο παράθυρό σου;
Ποιος διαγράφει μηνύματα;
Είμαι μόνος και περπατάω,
ίδιο μέρος, άλλη ζωή.
Κάνω ότι ξέρω πού πάω,
που να είσαι τώρα εσύ.
Που να είσαι τώρα εσύ
σ’ είχα μόνο δυο τρεις φορές.
Μου είπες κάτι που δεν το λες,
το θυμάμαι κάθε στιγμή.
|
Pu na ise tóra esí,
s’ ida móno dio tris forés.
Mu ipes káti pu den to les,
to thimáme káthe stigmí.
Pu na ise tóra esí,
ti diavázis ke ti forás.
Έna stéki tis simforás
pezi ekini ti musikí.
Pios kitái ta mavra su mátia;
Pios antéchi ta láthi su;
Apó píso pios s’ agkaliázi;
Pios vuliázi sta váthi su;
Pios fováte to prósopó su;
Pios su stélni etímata;
Pios kollái sto paráthiró su;
Pios diagráfi minímata;
Ime mónos ke perpatáo,
ídio méros, álli zoí.
Káno óti kséro pu páo,
pu na ise tóra esí.
Pu na ise tóra esí
s’ icha móno dio tris forés.
Mu ipes káti pu den to les,
to thimáme káthe stigmí.
|
