Γιατί γελάτε, που `μαι στραπατσαρισμένος
και στις ταβέρνες το `χω ρίξει στο πιοτό,
ούτε ο πρώτος είμαι ούτ’ ο τελευταίος,
για μια γυναίκα που `χω κλάψει και πονώ,
ούτε ο πρώτος είμαι ούτ’ ο τελευταίος,
για μια γυναίκα που `χω κλάψει και πονώ.
Όταν τ’ αστέρια τις νυχτιές βγαίνουν σιργιάνι
κι όλοι κοιμούνται και δεν βγάζουν τσιμουδιά,
είναι πολλοί που μες στους δρόμους τριγυρνούνε,
για μια γυναίκα που τους πήρε την καρδιά,
είναι πολλοί που μες στους δρόμους τριγυρνούνε,
για μια γυναίκα που τους πήρε την καρδιά.
Ούτε ο πρώτος είμαι ούτ’ ο τελευταίος
κι άλλοι π’ αγάπησαν την έπαθαν κι αυτοί,
δεν είν’ ντροπή να κλαίει κανείς για μια γυναίκα,
που την αγάπησε τρελά μες στη ζωή,
δεν είν’ ντροπή να κλαίει κανείς για μια γυναίκα,
που την αγάπησε τρελά μες στη ζωή.
|
Giatí geláte, pu `me strapatsarisménos
ke stis tavérnes to `cho ríksi sto piotó,
ute o prótos ime ut’ o telefteos,
gia mia gineka pu `cho klápsi ke ponó,
ute o prótos ime ut’ o telefteos,
gia mia gineka pu `cho klápsi ke ponó.
Όtan t’ astéria tis nichtiés vgenun sirgiáni
ki óli kimunte ke den vgázun tsimudiá,
ine polli pu mes stus drómus trigirnune,
gia mia gineka pu tus píre tin kardiá,
ine polli pu mes stus drómus trigirnune,
gia mia gineka pu tus píre tin kardiá.
Oíte o prótos ime ut’ o telefteos
ki álli p’ agápisan tin épathan ki afti,
den in’ ntropí na klei kanis gia mia gineka,
pu tin agápise trelá mes sti zoí,
den in’ ntropí na klei kanis gia mia gineka,
pu tin agápise trelá mes sti zoí.
|