Από παιδί χανόσουνα στα βάθη και στα ύψη
ποιο άστρο τα κανόνισε βροχή να μη σου λείψει
κι έφευγες πάντα βιαστικά σαν να σε κυνηγούνε
εκείνα που περάσανε κι εκείνα που θα ‘ρθουνε
Πάρε τη ζωή στα δυο σου χέρια
τις γροθιές σου χτύπα στα μαχαίρια
θα ‘φευγαν τα σύννεφα φαντάσου
αν κουνούσες λίγο τα φτερά σου
Πουλί σε δέντρο αρχοντικό παλιό τραγούδι λέει
αυτός που όλα τα ‘χασε ματώνει μα δεν κλαίει
αν δε φυσήξει ο άνεμος το φύλλο δε σαλεύει
αν δε θυμώσει η θάλασσα το κύμα δε χορεύει
Πάρε τη ζωή στα δυο σου χέρια
τις γροθιές σου χτύπα στα μαχαίρια
θα ‘φευγαν τα σύννεφα φαντάσου
αν κουνούσες λίγο τα φτερά σου
|
Apó pedí chanósuna sta váthi ke sta ípsi
pio ástro ta kanónise vrochí na mi su lipsi
ki éfevges pánta viastiká san na se kinigune
ekina pu perásane ki ekina pu tha ‘rthune
Páre ti zoí sta dio su chéria
tis grothiés su chtípa sta macheria
tha ‘fevgan ta sínnefa fantásu
an kunuses lígo ta fterá su
Pulí se déntro archontikó palió tragudi léi
aftós pu óla ta ‘chase matóni ma den klei
an de fisíksi o ánemos to fíllo de salevi
an de thimósi i thálassa to kíma de chorevi
Páre ti zoí sta dio su chéria
tis grothiés su chtípa sta macheria
tha ‘fevgan ta sínnefa fantásu
an kunuses lígo ta fterá su
|