Άναψε πράσινο στη στράτα σου το φως,
φύγε και άσε με χωρίς καμιά συμπόνοια,
Κι αν μου πληγώσει την καρδιά ο χωρισμός,
συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια,
Κι αν μου πληγώσει την καρδιά ο χωρισμός,
συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια.
Μες στην καρδιά σου πράσινο φως
για κάποιον άλλον έχεις ανάψει,
Έτσι είν’ ο κόσμος, πολύ σκληρός,
ένας γελάει κι άλλος θα κλάψει,
Έτσι είν’ ο κόσμος, πολύ σκληρός,
ένας γελάει κι άλλος θα κλάψει.
Είχα πιστέψει πως κοντά σου στη ζωή
θα `βρισκα αγάπη που ζητούσα από χρόνια,
Μα τώρα δώσ’ μου το φαρμάκι σου κι εσύ
συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια,
Μα τώρα δώσ’ μου το φαρμάκι σου κι εσύ
συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια.
Μες στην καρδιά σου πράσινο φως
για κάποιον άλλον έχεις ανάψει,
Έτσι είν’ ο κόσμος, πολύ σκληρός,
ένας γελάει κι άλλος θα κλάψει,
Έτσι είν’ ο κόσμος, πολύ σκληρός,
ένας γελάει κι άλλος θα κλάψει.
|
Άnapse prásino sti stráta su to fos,
fíge ke áse me chorís kamiá sibónia,
Ki an mu pligósi tin kardiá o chorismós,
sinithisména ta vuná apó ta chiónia,
Ki an mu pligósi tin kardiá o chorismós,
sinithisména ta vuná apó ta chiónia.
Mes stin kardiá su prásino fos
gia kápion állon échis anápsi,
Έtsi in’ o kósmos, polí sklirós,
énas gelái ki állos tha klápsi,
Έtsi in’ o kósmos, polí sklirós,
énas gelái ki állos tha klápsi.
Icha pistépsi pos kontá su sti zoí
tha `vriska agápi pu zitusa apó chrónia,
Ma tóra dós’ mu to farmáki su ki esí
sinithisména ta vuná apó ta chiónia,
Ma tóra dós’ mu to farmáki su ki esí
sinithisména ta vuná apó ta chiónia.
Mes stin kardiá su prásino fos
gia kápion állon échis anápsi,
Έtsi in’ o kósmos, polí sklirós,
énas gelái ki állos tha klápsi,
Έtsi in’ o kósmos, polí sklirós,
énas gelái ki állos tha klápsi.
|