Εσέ ζητούν τα μάτια μου,
εσένα κι η καρδιά μου,
μικρή μου Πριγκηπιώτισσα,
γλυκιά Πολίτισσά μου,
γλυκιά Πολίτισσά μου.
Δίχως εσένα πώς μπορώ, πες μου χανούμι μου γλυκό,
που μ’ αφησες μονάχο, χανουμάκι μου,
δίχως εσένα πώς μπορώ πες μου χαμούνι μου γλυκό
και τον καημό σου να `χω, αχ, μικράκι μου.
Πώς να ξεχάσω, φως μου, τα χαϊδάκια σου,
τα δυο σου μαύρα μάτια, τα φρυδάκια σου,
έλα Πολίτισσά μου, αχ, κι αρρώστησα,
τον πόνο μου να γιάνεις, Πριγκηπιώτισσα.
|
Esé zitun ta mátia mu,
eséna ki i kardiá mu,
mikrí mu Prigkipiótissa,
glikiá Polítissá mu,
glikiá Polítissá mu.
Díchos eséna pós boró, pes mu chanumi mu glikó,
pu m’ afises monácho, chanumáki mu,
díchos eséna pós boró pes mu chamuni mu glikó
ke ton kaimó su na `cho, ach, mikráki mu.
Pós na ksecháso, fos mu, ta chaidákia su,
ta dio su mavra mátia, ta fridákia su,
éla Polítissá mu, ach, ki arróstisa,
ton póno mu na giánis, Prigkipiótissa.
|