|
Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο
και αχνό στον αέρα
κάτω η θάλασσα μ’ ένα καράβι
το φεγγάρι πιο πέρα
σε θυμάμαι συχνά που φορούσες
ένα άσπρο φουστάνι
σε κρατούσα απ’το χέρι
ότι ζούμε μου λες δεν μου φτάνει
Στα τραγούδια που λέγαμε
οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν
χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι
που μετά την προδώσαν
μια φορά μου ‘χες πει δεν μπορεί
θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή
σαν αγάπη μεγάλη
Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ
κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά
σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα
αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία
κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
Σιδερένια η σκάλα και μου ‘λεγες θα μείνουμε λίγοι
πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει
Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στο δρόμου τη σκόνη
Σκέψου να ΄ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να ‘σου το πιόνι
μια φορά μου ‘χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη
Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ
κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά
σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα
αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία
κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
|
To trenáki girnuse fotisméno
ke achnó ston aéra
káto i thálassa m’ éna karávi
to fengári pio péra
se thimáme sichná pu foruses
éna áspro fustáni
se kratusa ap’to chéri
óti zume mu les den mu ftáni
Sta tragudia pu légame
i dio mas i fonés chamilósan
charagméni kardiá sto pagkáki
pu metá tin prodósan
mia forá mu ‘ches pi den bori
tha to niósane ki álli
prin to télos pos miázi i siopí
san agápi megáli
Ki egó pu zo gia pánta edó
ki ólo fevgo to télos prin na do
káthe níchta pu pernái girízo ksaná
skotádi ginome ke paradínome
sto rithmó su pu kei akóma
aftó to sóma pu méni chrónia chorís skiá
káthe níchta pu pernái san tenía
ki ó,ti zísame provállete me fónto tin platia
Káthe níchta pu pernái pánta edó
Ki ólo fevgo prin minume móni to télos mi do
Siderénia i skála ke mu ‘leges tha minume lígi
píre i níchta na péfti vathiá ki o aéras me pnígi
Michanés ksechasménes ki adéspotes sto drómu ti skóni
Sképsu na ΄tan to pátoma asprómavro ke na ‘su to pióni
mia forá mu ‘ches pi den bori tha to niósane ki álli
prin to télos pos miázi i siopí san agápi megáli
Ki egó pu zo gia pánta edó
ki ólo fevgo to télos prin na do
káthe níchta pu pernái girízo ksaná
skotádi ginome ke paradínome
sto rithmó su pu kei akóma
aftó to sóma pu méni chrónia chorís skiá
káthe níchta pu pernái san tenía
ki ó,ti zísame provállete me fónto tin platia
Káthe níchta pu pernái pánta edó
Ki ólo fevgo prin minume móni to télos mi do
|
