Φύγε λοιπόν αν σ’ ενοχλούν τ’ άσπρα μαλλιά
πάρ’ το παρών κι άσε να ζω με τα παλιά
εγώ είμαι παλιό σοκάκι της ζωής
και συ ζητάς σε νέο δρόμο για να μπεις
Πρόσεχε όμως πρόσεχε όμως
έχει παγίδες ο νέος δρόμος
κι αν λάμπουν φώτα απ’ άκρη σ’ άκρη
θα βρεις στο τέρμα σκότος και δάκρυ
Φύγε λοιπόν δε σε κρατώ ούτε λεπτό
για την γλυκιά την συντροφιά σ’ ευχαριστώ
μια που εγώ για σένα πια είμαι το χτες
φύγε να βρεις στον νέο δρόμο τις χαρές
Πρόσεχε όμως πρόσεχε όμως
έχει παγίδες ο νέος δρόμος
κι αν λάμπουν φώτα απ’ άκρη σ’ άκρη
θα βρεις στο τέρμα σκότος και δάκρυ
|
Fíge lipón an s’ enochlun t’ áspra malliá
pár’ to parón ki áse na zo me ta paliá
egó ime palió sokáki tis zoís
ke si zitás se néo drómo gia na bis
Próseche ómos próseche ómos
échi pagides o néos drómos
ki an lábun fóta ap’ ákri s’ ákri
tha vris sto térma skótos ke dákri
Fíge lipón de se krató ute leptó
gia tin glikiá tin sintrofiá s’ efcharistó
mia pu egó gia séna pia ime to chtes
fíge na vris ston néo drómo tis charés
Próseche ómos próseche ómos
échi pagides o néos drómos
ki an lábun fóta ap’ ákri s’ ákri
tha vris sto térma skótos ke dákri
|