Πρόσφυγας φεύγω μέσα από την αγκαλιά σου
όμως όπου κι αν βρεθώ
θα ξενυχτάω για τα χείλη τα δικά σου
που με μάθανε να ζω…
Θα ξενυχτάω για τα χείλη τα δικά σου
που με μάθανε να ζω
πρόσφυγας φεύγω μέσα από την αγκαλιά σου
και μονάχος τριγυρνώ…
Από τη Σμύρνη στην Αθήνα,
κι από την Πόλη στο σταθμό
να σε γυρεύω στα κλαρίνα
μ’ ένα τραγούδι, ένα καημό…
Πήρα την πίκρα αγκαλιά και το φεγγάρι
και κλάψαμε μαζί
για μιαν αγάπη που ‘ρθε να με πάρει
και τώρα πια δεν ζει…
Για μιαν αγάπη που ‘ρθε να με πάρει
και τώρα πια δεν ζει
πήρα την πίκρα μου αγκαλιά και το φεγγάρι
και φύγαμε μαζί…
|
Prósfigas fevgo mésa apó tin agkaliá su
ómos ópu ki an vrethó
tha ksenichtáo gia ta chili ta diká su
pu me máthane na zo…
Tha ksenichtáo gia ta chili ta diká su
pu me máthane na zo
prósfigas fevgo mésa apó tin agkaliá su
ke monáchos trigirnó…
Apó ti Smírni stin Athína,
ki apó tin Póli sto stathmó
na se girevo sta klarína
m’ éna tragudi, éna kaimó…
Píra tin píkra agkaliá ke to fengári
ke klápsame mazí
gia mian agápi pu ‘rthe na me pári
ke tóra pia den zi…
Gia mian agápi pu ‘rthe na me pári
ke tóra pia den zi
píra tin píkra mu agkaliá ke to fengári
ke fígame mazí…
|