|
Αν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω.
Πλην ένα πράγμα με χαράν στο νου μου πάντα βάζω
που στην μεγάλη πρόσθεση, την πρόσθεσή των που μισώ,
που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί
απ’ ταις πολλαίς μονάδες μια.
Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα
κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί.
|
An eftichís í distichís ime den eksetázo.
Plin éna prágma me charán sto nu mu pánta vázo
pu stin megáli prósthesi, tin prósthesí ton pu misó,
pu échi tósus arithmus, den im’ egó eki
ap’ tes polles monádes mia.
Mes st’ olikó posó den arithmíthika
ki aftí i chará m’ arki.
|
