|
Στίβες η σταχτή και ο καπνός
κλειστές οι πόρτες τα παράθυρα
δεν ξέρω ακόμα τι θα βρω
μα ξέρω ποιο είναι το αντάλλαγμα
Δεν θέλω να έρθεις να με βρεις
γιατί είσαι ζάλη αδιέξοδη
να με βοηθήσεις δεν μπορείς
είσαι μια λύση πολυέξοδη
Έλιωσε μέσα στη φωτιά
οι αρχηγοί και οι βασιλιάδες
τα είδωλα μας
μια σταλιά δεν είμαστε πλέον ροκάδες
Μην προσπαθήσεις να με δεις
είμαι κομμάτια και συντρίμμια
ίσως στο νου σου να με βρεις
όταν πιο κρύα θα’ ναι η νύχτα
Βγαίνω στο δρόμο ξαφνικά
και ξαναζώ σ’ ένα ντελίριο τρελό
οι σκέψεις μοιάζουν με φωτάκια πανικού
οι δίσκοι τρίζουν στο πλευρό
πάνω στις ρόδες τη σκιά μου ακολουθώ
και νιώθω να’ μαι σε κενό
τα χέρια παίζουν στο ρυθμό του ροκ εν ρολ
κι είναι το σήμα δυνατό
Θα βρεθώ ξανά πάω σίγουρα
έχω ταχτική βγαίνω απότομα στο ροκ
|
Stíves i stachtí ke o kapnós
klistés i pórtes ta paráthira
den kséro akóma ti tha vro
ma kséro pio ine to antállagma
Den thélo na érthis na me vris
giatí ise záli adiéksodi
na me voithísis den boris
ise mia lísi poliéksodi
Έliose mésa sti fotiá
i archigi ke i vasiliádes
ta idola mas
mia staliá den imaste pléon rokádes
Min prospathísis na me dis
ime kommátia ke sintrímmia
ísos sto nu su na me vris
ótan pio kría tha’ ne i níchta
Ogeno sto drómo ksafniká
ke ksanazó s’ éna ntelírio treló
i sképsis miázun me fotákia paniku
i díski trízun sto plevró
páno stis ródes ti skiá mu akoluthó
ke niótho na’ me se kenó
ta chéria pezun sto rithmó tu rok en rol
ki ine to síma dinató
Tha vrethó ksaná páo sígura
écho tachtikí vgeno apótoma sto rok
|
