Ήταν η ζωή μου πάντοτε γεμάτη
Μα εγώ παράπονα της έκανα
Είχα τα καλά του κόσμου κι όλη την αγάπη
μα με τα παράπονα δεν τέλειωνα
ώσπου κάποια μέρα χτύπησε την πόρτα μου
ο δικός σου πόνος και καημός
Και ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει
τι πάει να πει να `χεις τα χέρια σου αδειανά
και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει
απ’ ότι νόμιζα πως ζει παντοτινά
και τότε έκατσα και έκλαψα πικρά
είπα συγγνώμη στη ζωή πρώτη φορά
Όταν ακουμπούσε κάποιος τα φτερά μου
αετός γινόμουνα και πήγαινα
Μα έβλεπα τον κόσμο μέσα απ’ τα όνειρα μου
κι όποιος μου τα γκρέμιζε τον πλήγωνα
Μα ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει
τι πάει να πει να `χεις τα χέρια σου αδειανά
και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει
απ’ ότι νόμιζα πως ζει παντοτινά
Και ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει
τι πάει να πει να `χεις τα χέρια σου αδειανά
και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει
απ’ ότι νόμιζα πως ζει παντοτινά
Είπα συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη
Είπα συγγνώμη στην ζωή πρώτη φορά
|
Ήtan i zoí mu pántote gemáti
Ma egó parápona tis ékana
Icha ta kalá tu kósmu ki óli tin agápi
ma me ta parápona den téliona
óspu kápia méra chtípise tin pórta mu
o dikós su pónos ke kaimós
Ke ksafniká ida ton kósmo na girízi
ti pái na pi na `chis ta chéria su adianá
ke ksafniká ida i zoí na me chorízi
ap’ óti nómiza pos zi pantotiná
ke tóte ékatsa ke éklapsa pikrá
ipa singnómi sti zoí próti forá
Όtan akubuse kápios ta fterá mu
aetós ginómuna ke pígena
Ma évlepa ton kósmo mésa ap’ ta ónira mu
ki ópios mu ta gkrémize ton plígona
Ma ksafniká ida ton kósmo na girízi
ti pái na pi na `chis ta chéria su adianá
ke ksafniká ida i zoí na me chorízi
ap’ óti nómiza pos zi pantotiná
Ke ksafniká ida ton kósmo na girízi
ti pái na pi na `chis ta chéria su adianá
ke ksafniká ida i zoí na me chorízi
ap’ óti nómiza pos zi pantotiná
Ipa singnómi, singnómi, singnómi
Ipa singnómi stin zoí próti forá
|