Νύχτωσε και η ώρα πλησιάζει,
άρχισα και πάλι να σε σκέφτομαι,
θα `ρθεις, στα κρυφά, πριν ξημερώσει,
και θα λέω, και θα λέω, “Θεέ μου, ας μην τελειώσει”.
Πρώτη μου φορά, κλεμμένη μου χαρά,
έκαψα τη λογική,
πρώτη μου φορά που αγάπησα τρελά
κι είπα, “όπου θέλει ας βγει”.
Καίγομαι ν’ αγγίξω το κορμί σου,
πνίγομαι κι όμως σε μοιράζομαι,
έρχεσαι, κρυφά, πριν ξημερώσει
κι εγώ λέω, κι εγώ λέω, “Θεέ μου, ας μην τελειώσει”.
Πρώτη μου φορά, κλεμμένη μου χαρά,
έκαψα τη λογική,
πρώτη μου φορά που αγάπησα τρελά
κι είπα, “όπου θέλει ας βγει”.
|
Níchtose ke i óra plisiázi,
árchisa ke páli na se skéftome,
tha `rthis, sta krifá, prin ksimerósi,
ke tha léo, ke tha léo, “Theé mu, as min teliósi”.
Próti mu forá, klemméni mu chará,
ékapsa ti logikí,
próti mu forá pu agápisa trelá
ki ipa, “ópu théli as vgi”.
Kegome n’ angikso to kormí su,
pnígome ki ómos se mirázome,
érchese, krifá, prin ksimerósi
ki egó léo, ki egó léo, “Theé mu, as min teliósi”.
Próti mu forá, klemméni mu chará,
ékapsa ti logikí,
próti mu forá pu agápisa trelá
ki ipa, “ópu théli as vgi”.
|