|
Έτσι μεγάλωσα εγώ,
με μάθανε να ψάχνω την αλήθεια
κι όλα τα χτες μου αγαπώ
Το πάθος μιας στιγμής
δε μου ταιριάζει δεν μπορώ
θέλω να είσαι ειλικρινής,
να δεις πως να μ΄αλλάξεις
ούτε εσύ μπορείς
Δεν έχω μυστικά
καθαρός ουρανός τις αστραπές
στη ματιά μου δες
κληρονομιά για το μέλλον το κάθε πρωί
μ’ ένα φιλί σου αν εσύ με ξυπνάς.
Για τα χείλη σου διψώ
στη θάλασσα σου περπατώ
δώσ’ μου το χέρι της καρδιάς
θέλω να ξέρω πόσο μ’ αγαπάς.
Έτσι μεγάλωσα εγώ
με μάθανε να ψάχνω την αλήθεια
κι όσο ανέμελα κι αν ζω
η δίψα μου σκοτώνει την συνήθεια
το κάθε θέλω μου αφεντικό.
Όνειρο μισό δεν είναι δύσκολο να δω
η φωτιά που καίει για μια ζωή
θέλω ν΄ανάψει μέσα στη ψυχή
Είναι σκάλα ν΄ανεβώ
μέχρι τ΄αστέρια που κοιτώ
πάμε μια βόλτα αγκαλιά
ως τον παράδεισο εδώ κοντά
Και να ξέρεις πως ζητώ το αυθεντικό…
|
Έtsi megálosa egó,
me máthane na psáchno tin alíthia
ki óla ta chtes mu agapó
To páthos mias stigmís
de mu teriázi den boró
thélo na ise ilikrinís,
na dis pos na m΄alláksis
ute esí boris
Den écho mistiká
katharós uranós tis astrapés
sti matiá mu des
klironomiá gia to méllon to káthe pri
m’ éna filí su an esí me ksipnás.
Gia ta chili su dipsó
sti thálassa su perpató
dós’ mu to chéri tis kardiás
thélo na kséro póso m’ agapás.
Έtsi megálosa egó
me máthane na psáchno tin alíthia
ki óso anémela ki an zo
i dípsa mu skotóni tin siníthia
to káthe thélo mu afentikó.
Όniro misó den ine dískolo na do
i fotiá pu kei gia mia zoí
thélo n΄anápsi mésa sti psichí
Ine skála n΄anevó
méchri t΄astéria pu kitó
páme mia vólta agkaliá
os ton parádiso edó kontá
Ke na kséris pos zitó to afthentikó…
|
