Ποτέ δε σου ‘πα ψέματα
ποτέ δε μου ‘πες τίποτα
σε πίστεψα, σε λάτρεψα
μα βγήκαν όλα αντίθετα
Πως μίκρυναν τα χρώματα
πως άλλαξαν τα σχήματα
πως έσπασε σε κύματα το σ’ αγαπώ σου σήμερα
Πως πέσανε όλα πάνω μου
μα πιο πολύ απ’ όλα σου
πως έπεσε ο έρωτας
τα βέλη σου, τα λόγια σου
πως έπεσε ο έρωτας
φωτιά πάνω στο σώμα μου
Ποτέ μου δε σε πίκρανα
ποτέ σου δε με γλύκανες
Δυο σώματα αντίθετα
σε δυο τροχιές απίθανες
Πως μίκρυναν τα χρώματα
πως άλλαξαν τα σχήματα
πως έσπασε σε κύματα το σ’ αγαπώ σου σήμερα
|
Poté de su ‘pa psémata
poté de mu ‘pes típota
se pístepsa, se látrepsa
ma vgíkan óla antítheta
Pos míkrinan ta chrómata
pos állaksan ta schímata
pos éspase se kímata to s’ agapó su símera
Pos pésane óla páno mu
ma pio polí ap’ óla su
pos épese o érotas
ta véli su, ta lógia su
pos épese o érotas
fotiá páno sto sóma mu
Poté mu de se píkrana
poté su de me glíkanes
Dio sómata antítheta
se dio trochiés apíthanes
Pos míkrinan ta chrómata
pos állaksan ta schímata
pos éspase se kímata to s’ agapó su símera
|