Χαραγμένη βαθιά η ενοχή
λες και έγκλημα έχεις διαπράξει
κι οι καθρέφτες, που είναι οι φταίχτες
σε δικάζουνε κάθε στιγμή…
Όμως δεν είμαι εγώ δικαστής
και δεν ξέρω το γράμμα του νόμου
σε κοιτάζω, και θαυμάζω
την ομορφιά της ψυχής…
Και προχωράω εκεί εκεί
μέσα βαθιά εκεί εκεί
που της ζωής οι θησαυροί
με περιμένουν εκεί
Και προχωράω εκεί εκεί
μέσα βαθιά εκεί εκεί
που η ωραιότερη είσαι εσύ
ψυχή της καρδιάς μου…
Τ’ αγαπάω αυτό που μισείς
η κοινή γνώμη δε μ’ ενδιαφέρει
σε λατρεύω, και πιστεύω
στην ομορφιά της ψυχής…
Και προχωράω εκεί εκεί
μέσα βαθιά εκεί εκεί
που της ζωής οι θησαυροί
με περιμένουν εκεί
Και προχωράω εκεί εκεί
μέσα βαθιά εκεί εκεί
που η ωραιότερη είσαι εσύ
ψυχή της καρδιάς μου
|
Charagméni vathiá i enochí
les ke égklima échis diapráksi
ki i kathréftes, pu ine i ftechtes
se dikázune káthe stigmí…
Όmos den ime egó dikastís
ke den kséro to grámma tu nómu
se kitázo, ke thafmázo
tin omorfiá tis psichís…
Ke prochoráo eki eki
mésa vathiá eki eki
pu tis zoís i thisavri
me periménun eki
Ke prochoráo eki eki
mésa vathiá eki eki
pu i oreóteri ise esí
psichí tis kardiás mu…
T’ agapáo aftó pu misis
i kiní gnómi de m’ endiaféri
se latrevo, ke pistevo
stin omorfiá tis psichís…
Ke prochoráo eki eki
mésa vathiá eki eki
pu tis zoís i thisavri
me periménun eki
Ke prochoráo eki eki
mésa vathiá eki eki
pu i oreóteri ise esí
psichí tis kardiás mu
|