Αμέ, να πιούμε τον καφέ που θες
αμέ, κι ας ήμασταν εχθροί προχθές
Στο βάθος, το ξέρω είναι λάθος
μα έλα που μου ‘λειψες πολύ
Για δες, που πρώην ζευγάρια σύγχρονα
μπορούν και συναντιούνται ψύχραιμα
Δεν ξέρω αν θα το καταφέρω
μα έλα που θέλω να σε δω
Ψύχραιμα,
στου έρωτα τα ημίχρονα
τα βλέμματά μας σύμφωνα
παίζουμε κρυφτό
Ψύχραιμα,
να κάνουμε σαν δίχρονα
τα αισθήματά μας δίχρωμα
ας σ’ έχω έστω κι έτσι….
Αμέ, να βγούμε και για φαγητό
σ’ αυτό το πρώτο μας Ιταλικό
Κι αν θες, μίλα μου για τις σχέσεις σου
να δεις, τι θα ‘κανα στη θέση σου
Στο βάθος, το ξέρω είναι λάθος
μα έλα που μου ‘λειψες πολύ
|
Amé, na piume ton kafé pu thes
amé, ki as ímastan echthri prochthés
Sto váthos, to kséro ine láthos
ma éla pu mu ‘lipses polí
Gia des, pu próin zevgária sígchrona
borun ke sinantiunte psíchrema
Den kséro an tha to kataféro
ma éla pu thélo na se do
Psíchrema,
stu érota ta imíchrona
ta vlémmatá mas símfona
pezume kriftó
Psíchrema,
na kánume san díchrona
ta esthímatá mas díchroma
as s’ écho ésto ki étsi….
Amé, na vgume ke gia fagitó
s’ aftó to próto mas Italikó
Ki an thes, míla mu gia tis schésis su
na dis, ti tha ‘kana sti thési su
Sto váthos, to kséro ine láthos
ma éla pu mu ‘lipses polí
|