Από μικρός στην αγκαλιά των λογισμών μου
είχα διαλέξει από όλα μου τα πάθη
να κυνηγάω με το ξύλινο άλογό μου
μια οπτασία που κρυβότανε στα δάση
Από μικρός γυροβολούσα τα ποτάμια
με άγριους φίλους που χτυπούσαν τα σπαθιά τους
ξάπλωνα νύχτα στα βρεγμένα τα καλάμια
και δίπλα ο Έλβις είχε ανοίξει την καρδιά του
Ζήσε μονάχα την στιγμή και άσε το μετά
ένα σωσίβιο η ζωή που ξεφουσκώνει αργά
Ζήσε μονάχα την στιγμή και άσε το μετά
ένα σωσίβιο η ζωή που ξεφουσκώνει αργά
Μικρός πολύ σε μια σπηλιά με σταλακτίτες
μπροστά μου πέταξε μια μαύρη νυχτερίδα
πες μου που πάνε όταν πεθαίνουν οι αλήτες
αφού η ψυχή τους έχει χάσει την πυξίδα
Ζήσε μονάχα την στιγμή και άσε το μετά
ένα σωσίβιο η ζωή που ξεφουσκώνει αργά
Ζήσε μονάχα την στιγμή και άσε το μετά
ένα σωσίβιο η ζωή που ξεφουσκώνει αργά
|
Apó mikrós stin agkaliá ton logismón mu
icha dialéksi apó óla mu ta páthi
na kinigáo me to ksílino álogó mu
mia optasía pu krivótane sta dási
Apó mikrós girovolusa ta potámia
me ágrius fílus pu chtipusan ta spathiá tus
ksáplona níchta sta vregména ta kalámia
ke dípla o Έlvis iche aniksi tin kardiá tu
Zíse monácha tin stigmí ke áse to metá
éna sosívio i zoí pu ksefuskóni argá
Zíse monácha tin stigmí ke áse to metá
éna sosívio i zoí pu ksefuskóni argá
Mikrós polí se mia spiliá me stalaktítes
brostá mu pétakse mia mavri nichterída
pes mu pu páne ótan pethenun i alítes
afu i psichí tus échi chási tin piksída
Zíse monácha tin stigmí ke áse to metá
éna sosívio i zoí pu ksefuskóni argá
Zíse monácha tin stigmí ke áse to metá
éna sosívio i zoí pu ksefuskóni argá
|