Τώρα λοιπόν είσαι απών και όλα έχουνε τελειώσει
τα δάκρυά μου τα καυτά στα μάτια μου έχουνε στεγνώσει
τώρα λοιπόν είσαι απών κι εγώ σε λίγο καταρρέω
και παραδέχομαι ξανά, πως μόνο εγώ για όλα φταίω
Γύρνα σε παρακαλάω, μια συγγνώμη σου ζητάω…
Πως, το έκανα μη με ρωτάς
πως, σου φέρθηκα έτσι μη ρωτάς, πονάω
πως, το έκανα μη με ρωτάς
μες στην τρέλα μου επάνω, δεν κατάλαβα τι κάνω
Πως, το έκανα μη με ρωτάς
πως σε πλήγωσα πέρσι μη ρωτάς, πονάω
πως, το έκανα μη με ρωτάς
δεν κατάλαβα τι κάνω και για πάντα εγώ σε χάνω
Τώρα λοιπόν είσαι απών και όλα έχουνε παλιώσει
γι’ αυτό που έκανα εγώ πικρά το έχω μετανιώσει
τώρα λοιπόν είσαι απών κι εγώ σε θρύψαλα πατάω
για ένα λάθος της στιγμής, τώρα αγκαλιά δε σε κρατάω
Γύρνα σε παρακαλώ, μια συγγνώμη σου ζητάω..
|
Tóra lipón ise apón ke óla échune teliósi
ta dákriá mu ta kaftá sta mátia mu échune stegnósi
tóra lipón ise apón ki egó se lígo katarréo
ke paradéchome ksaná, pos móno egó gia óla fteo
Girna se parakaláo, mia singnómi su zitáo…
Pos, to ékana mi me rotás
pos, su férthika étsi mi rotás, ponáo
pos, to ékana mi me rotás
mes stin tréla mu epáno, den katálava ti káno
Pos, to ékana mi me rotás
pos se plígosa pérsi mi rotás, ponáo
pos, to ékana mi me rotás
den katálava ti káno ke gia pánta egó se cháno
Tóra lipón ise apón ke óla échune paliósi
gi’ aftó pu ékana egó pikrá to écho metaniósi
tóra lipón ise apón ki egó se thrípsala patáo
gia éna láthos tis stigmís, tóra agkaliá de se kratáo
Girna se parakaló, mia singnómi su zitáo..
|