|
Πως περάσανε τα χρόνια
τόσα άδεια καλοκαίρια πως
πως περίμενα να τρέξεις
να μου σφίξεις τα δυο χέρια πως
πως περάσανε τα χρόνια
άνοιξη ήτανε θυμάμαι πως
πόσες αγκαλιές λουλούδια
έστρωνες για να κοιμάμαι πως
Και σ’ αγαπούσα ναι σ’ αγαπούσα
στη μοναξιά μου σε καρτερούσα
και σ’ αγαπούσα ναι σ’ αγαπούσα
ζούσα μακριά σου πως το μπορούσα
Πως περάσανε τα χρόνια
ήσουν της ζωής μου φάρος πως
πως τη σκέψη σου να σβήσω
που να το βρω τόσο θάρρος πως
πως περάσανε τα χρόνια
κάποιες λέξεις που θυμάμαι πως
πως τραβήξαμε άλλο δρόμο
σφάλμα ήτανε λυπάμαι πως
Και σ’ αγαπούσα ναι σ’ αγαπούσα
στη μοναξιά μου σε καρτερούσα
και σ’ αγαπούσα ναι σ’ αγαπούσα
ζούσα μακριά σου πως το μπορούσα
|
Pos perásane ta chrónia
tósa ádia kalokeria pos
pos perímena na tréksis
na mu sfíksis ta dio chéria pos
pos perásane ta chrónia
ániksi ítane thimáme pos
póses agkaliés luludia
éstrones gia na kimáme pos
Ke s’ agapusa ne s’ agapusa
sti monaksiá mu se karterusa
ke s’ agapusa ne s’ agapusa
zusa makriá su pos to borusa
Pos perásane ta chrónia
ísun tis zoís mu fáros pos
pos ti sképsi su na svíso
pu na to vro tóso thárros pos
pos perásane ta chrónia
kápies léksis pu thimáme pos
pos travíksame állo drómo
sfálma ítane lipáme pos
Ke s’ agapusa ne s’ agapusa
sti monaksiá mu se karterusa
ke s’ agapusa ne s’ agapusa
zusa makriá su pos to borusa
|
