|
Έφταιξες, το ’ψαξα
Λάθη σου χόρτασα
Δε παραδέχτηκες ποτέ
Ποτέ σου κάτι
Την καρδιά μου, μου ’κλεψες
Το μυαλό μου μάγεψες
Μαζί σου το ’χασα
Τι έχω πάθει;
Πως γίνεται μου λες
Ποτέ σου να μη φταις
Και μ’ ένα σ’ αγαπώ
να παίρνεις ό,τι θες
Πως γίνεται μου λες
Στο ψέμα σου να ζω
Και όσα κι αν περνώ
Να σ’ έχω σαν Θεό
Φώναξα, ξέσπασα
Κόκκινο έπιασα
Κι εσύ με φίλησες
Και μου πες φτάνει
Άδικα καίγομαι
Πίνω και τρελαίνομαι
Και όλο σκέφτομαι
Τι μου ’χεις κάνει;
|
Έftekses, to ’psaksa
Láthi su chórtasa
De paradéchtikes poté
Poté su káti
Tin kardiá mu, mu ’klepses
To mialó mu mágepses
Mazí su to ’chasa
Ti écho páthi;
Pos ginete mu les
Poté su na mi ftes
Ke m’ éna s’ agapó
na pernis ó,ti thes
Pos ginete mu les
Sto pséma su na zo
Ke ósa ki an pernó
Na s’ écho san Theó
Fónaksa, kséspasa
Kókkino épiasa
Ki esí me fílises
Ke mu pes ftáni
Άdika kegome
Píno ke trelenome
Ke ólo skéftome
Ti mu ’chis káni;
|
