Πως απ’ το μυαλό μου να σε βγάλω
πες μου πως
ήσουν για μένα στη ζωή μου ουρανός
μοναχός πώς να συνεχίσω
ο κόσμος μοιάζει να ’ναι άδειος και μικρός
πες μου πως ν’ αντέξω πως
Πως να σε ξεχάσω πες μου
και να κλείσω τις πληγές μου
μόνος μου να ζήσω πες μου πως
Πως να σβήσω τα σημάδια
από τα δικά σου χάδια
δίχως της αγάπης σου του φως
Ν’ αντέξω πως να ζήσω πως
Πως στο άδειο στρώμα να πλαγιάσω
πες μου πως
τις κρύες νύχτες πως ν’ αντέξω μοναχός
η αγκαλιά σου μου ’χει λείψει
κι η απουσία σου με πνίγει συνεχώς
πες μου πως ν’ αντέξω πως
Πως να σε ξεχάσω πες μου
και να κλείσω τις πληγές μου
μόνος μου να ζήσω πες μου πως
Πως να σβήσω τα σημάδια
από τα δικά σου χάδια
δίχως της αγάπης σου του φως
Ν’ αντέξω πως να ζήσω πως
Μόνος μου να ζήσω πες μου πως
δίχως της αγάπης σου το φως
ν’ αντέξω πως να ζήσω πως
|
Pos ap’ to mialó mu na se vgálo
pes mu pos
ísun gia ména sti zoí mu uranós
monachós pós na sinechíso
o kósmos miázi na ’ne ádios ke mikrós
pes mu pos n’ antékso pos
Pos na se ksecháso pes mu
ke na kliso tis pligés mu
mónos mu na zíso pes mu pos
Pos na svíso ta simádia
apó ta diká su chádia
díchos tis agápis su tu fos
N’ antékso pos na zíso pos
Pos sto ádio stróma na plagiáso
pes mu pos
tis kríes níchtes pos n’ antékso monachós
i agkaliá su mu ’chi lipsi
ki i apusía su me pnígi sinechós
pes mu pos n’ antékso pos
Pos na se ksecháso pes mu
ke na kliso tis pligés mu
mónos mu na zíso pes mu pos
Pos na svíso ta simádia
apó ta diká su chádia
díchos tis agápis su tu fos
N’ antékso pos na zíso pos
Mónos mu na zíso pes mu pos
díchos tis agápis su to fos
n’ antékso pos na zíso pos
|