Στο άσπρο μου σεντόνι πυκνό το χιόνι
με βοριάδες της σιωπής αν δε ‘ρθεις δε λιώνει
βρήκα χτες τα σ’ αγαπώ που ‘πες με φεγγάρι
θα στο πω είχαν κρυφτεί με ντροπή μες στο συρτάρι
Αχ γιατί ζωή έτσι με παιδεύει
όσα δίνει ξαφνικά μου τα κλέβει τελικά
και αυτό το γράμμα που σου στέλνω
δεν είναι για να ξαναρθείς
θέλω απλά να δω πως ζεις
Πως ζεις και πως περνάς
με ποιο σώμα κοιμάσαι, με θυμάσαι ή ξεχνάς
που ζεις, που να `σαι
τι καημούς να έχεις
πως μπορείς και πως αντέχεις
να μη μου τηλεφωνείς
πως ζεις και πως περνάς
Δε μου `πες πως τα χείλη στη λέξη φίλοι
κύμα φέραν και βοριά σε καρδιά κοχύλι
η μορφή σου, η φωνή με πάνε πίσω
κι επεμβαίνει η λογική για να μην τηλεφωνήσω
Αχ γιατί ζωή έτσι με παιδεύει
όσα δίνει ξαφνικά μου τα κλέβει τελικά
και αυτό το γράμμα που σου στέλνω
δεν είναι για να ξαναρθείς
θέλω απλά να δω πως ζεις
Πως ζεις και πως περνάς
με ποιο σώμα κοιμάσαι, με θυμάσαι ή ξεχνάς
που ζεις, που να `σαι
τι καημούς να έχεις
πως μπορείς και πως αντέχεις
να μη μου τηλεφωνείς
πως ζεις..
|
Sto áspro mu sentóni piknó to chióni
me voriádes tis siopís an de ‘rthis de lióni
vríka chtes ta s’ agapó pu ‘pes me fengári
tha sto po ichan krifti me ntropí mes sto sirtári
Ach giatí zoí étsi me pedevi
ósa díni ksafniká mu ta klévi teliká
ke aftó to grámma pu su stélno
den ine gia na ksanarthis
thélo aplá na do pos zis
Pos zis ke pos pernás
me pio sóma kimáse, me thimáse í ksechnás
pu zis, pu na `se
ti kaimus na échis
pos boris ke pos antéchis
na mi mu tilefonis
pos zis ke pos pernás
De mu `pes pos ta chili sti léksi fíli
kíma féran ke voriá se kardiá kochíli
i morfí su, i foní me páne píso
ki epemveni i logikí gia na min tilefoníso
Ach giatí zoí étsi me pedevi
ósa díni ksafniká mu ta klévi teliká
ke aftó to grámma pu su stélno
den ine gia na ksanarthis
thélo aplá na do pos zis
Pos zis ke pos pernás
me pio sóma kimáse, me thimáse í ksechnás
pu zis, pu na `se
ti kaimus na échis
pos boris ke pos antéchis
na mi mu tilefonis
pos zis..
|